Het werk wat ik met liefde doe, waar ik voor geboren ben en later denk ik mee ga trouwen. Ik hou van mijn werk en zou me niet zo goed kunnen voorstellen dat ik iets anders zou doen. Ook niet gek natuurlijk dat ik ga studeren aan de hotelschool. Maar samen met de vele voordelen – gezelligheid, fooien, afwisselende werktijden, contact met mensen – heeft dit werk ook zijn nadelen. Nu kan ik het hebben over het barslechte salaris, de onregelmatige werktijden maar ik wil het met jullie over wat anders hebben. Wat meer op de werkvloer gebeurt;
De zeven ergernissen:
– Zacht pratende mensen:
Ik kan een beetje liplezen, maar het wordt wel erg moeilijk als ik een cola, een 7-up, een broodje hamburger en een pannenkoek met spek moet ontcijferen uit niets. En dan ook nog verontwaardigd kijken als ik met moeite voor de vierde keer vraag wat u nu bedoelt.
– Mobieltjes:
Ik weet het, mobieltjes zijn heel lief, leuk en geweldig maar deze dame kan toch wel even vijf seconden van je tijd lenen? Ik schrik niet eens meer van een gil aan de tafel ‘Uhm, ja doe mij maar een … – ik blijf gewoon lekker op mijn i-Phone scrollen – O MY GOSH!! Elise heeft met David gezoend!’ en de hele tafel IIEELLTT mee. Wat kan mij die Elise en David schelen.
– Mensen die niet weten wat ze willen. Eindeloos bedenken wat ze gaan nemen. Dat gaat vaak zo:
‘Goedemiddag, kan ik u helpen?’
‘Ja, ik geloof het wel. Jan weet jij het al?’
‘O Greetje. Ja, ik wil graag een cappuccino en een … jeetje wat hebben jullie een keuze zeg’
– Jan lacht ongemakkelijk –
‘Nou, ik wil wel een koffie en wat zit er op jullie broodjes gezond?’
‘Ham, kaas, sla, komkommer, ei en tomaat, mevrouw’
‘Nee toch niet. Wacht, brie uit de over. Doet u die maar. Jan, wat neem jij?’
‘Ik weet het nog niet!’
‘Toe nou. De mevrouw staat te wachten’
– Jildou begint zich ongemakkelijk te voelen –
‘O, mevrouw. Verandert u die brie maar in oude kaas. Ik heb meer zin in kaas’
– Juist ….. –
‘Goed, ik wil graag de mega hamburger. Wacht, hoe groot is die hamburger?’
– onze hamburgers zijn GROOT! –
‘O nee. Jan, je bent op dieet. Neem het preitaartje of een broodje gezond’
‘Doe me dan het broodje gezond maar’
– Jan is beteuterd –
– Klagen:
Natuurlijk, als het een half uur duurt voordat u eindelijk uw saucijzenbroodje heeft gaat er iets fout, maar als het druk is heeft u helaas niet binnen drie minuten uw broodje op tafel staan. Zelf niet voor de koningin. Hetzelfde geldt voor de ongeduldige onder ons. Soms gaat het ene koffiezetapparaat iets sneller dan de ander. Als u dan als enige aan de bar staat zal dat andere kopje koffie dat onder de machine ook wel voor u zijn toch? Dan hoeft u heus niet beledigend te vermelden: ‘Maar ik had twee koffie besteld hoor. Ik heb er maar één’. Dat wordt een enkele reis opticien.
– Verliefde stelletjes:
Jullie vinden elkaar leuk, dat begrijp ik. Jullie willen het liefst aan elkaar vast geplakt worden, maar je bent in het openbaar. Hou die handen boven de tafel, tong in je eigen mond en gedraag je! Al dat rondvliegend speeksel. Onhygiënische – en ook nog eens heel onprettig om naar te kijken –
– Door elkaar pratende bestellingen:
De groep is maar tien man groot, maar ze bestellen alsof hun leven er vanaf hangt en er wordt van alles naar mijn hoofd geslingerd dat ik uiteindelijk uitkom op 15 cola, 2 kof + 14 appelgebak en twintig keer slagroom. Daar gaat iets fout.
– Opmerkingen á la:
‘Zit je hier allang? Mag je vanavond weer op verlof Moet je nog lang zitten? Als ik niet betaal word ik vast opgesloten of niet? Ha ha ha … Voor de duidelijkheid. Ik werk al drie jaar in het gevangenismuseum. Het is allemaal niet grappig meer en je bent ook echt niet origineel meer. Leuk dat je het probeert, maar sorry. Behalve die keer dat een groep jongens me €5,- fooi gaven voor mijn kinderwagen met lichtgevende racewielen.
Gelukkig zijn er ook genoeg leuke kanten en leuke mensen en dragen deze nadelen ook zeker hun steentje bij aan de werksfeer, want wat is er nu prettiger dan een flink potje roddelen over de gasten aan tafel 10? Of die jongen met dat haar aan tafel 113?
The Jildou Diaries 
Wat ik heel irritant vind, zijn de kakkers. Ze willen altijd drie soorten wijn proeven voordat ze een keuze maken en dan kiezen ze meestal toch nog voor een totaal andere wijn.
Haha dat van zacht pratende mensen had ik niet aan gedacht als ergernis. Ik beloof ik dat voortaan hard zal praten als ik iets wil bestellen in een restaurant 😛
Haha leuk dit!
Heel herkenbaar! Vooral groepen die door elkaar bestellen zijn irritant. Ik vind het ook heel vervelend als je dan de bestelling komt brengen en ze opeens spontaan vergeten zijn wat ze besteld hebben. “Broodje tonijnsalade?” Gevolgd door een ongemakkelijke stilte. Vreselijk!
Waardoor je dus met het broodje tonijn terug loopt naar de keuken en dan wordt er vijf minuten later gevraagd naar hetzelfde broodje. Heel erg herkenbaar!