Het is vandaag een jaar geleden dat ik geopereerd ben. Vandaag moet ik praktijk lopen in de kantine en heb ik ’s morgens een Manageral Accounting tentamen. Vorig jaar op acht november lag ik om half elf op een ziekenhuisbed. Om twaalf uur werd ik de operatiekamer in gereden en na twee en half uur lag ik op de uitslaapkamer hopend op het moment dat ik naar de wc mocht. Twee kilo lichter lichamelijk en psychisch? Honderd kilo lichter. Eindelijk was ik ze kwijt. Ik heb er anderhalf jaar naar uitgekeken en zo was het in twee en een half uur gebeurd. De wond en had behoorlijk veel pijn aan de linkerkant, maar het was het allemaal waard. Die tien dagen dat ik niet mocht douchen. Het was het waard. Drie week op mijn rug slapen. Het was het allemaal waard. Van de buitenkant zie je eigenlijk helemaal niet dat er iets gebeurd is en je weet niet wat ik gedaan heb als ik het je niet vertel. Ik durf het de hele wereld te vertellen hoe blij ik er mee ben geworden. Van verlegen meisje dat niet zoveel durfde te zeggen naar kletsende tuttebel die tegen haar supervisor in durft te gaan en risico’s durft te nemen. Ik merk dat ik verschrikkelijk ben gegroeid in dit jaar en ik vind het heerlijk. Ik durf weer dingen, spreek veel makkelijker andere mensen aan en het moment dat ik met mijn bikini aan het Blauwe Meer wou liggen. Het is zo’n verschil.
Die borst verkleinde operatie was de beste beslissing van mijn leven, ik zou het iedereen aanraden die er last van heeft en ik zou het zo weer doen. Het was het allemaal waard!!
The Jildou Diaries 
Gelukkig maar! 🙂 Geniet ervan!
Heerlijk dat je zelf ook echt merkt dat je erop vooruit bent gegaan! Fijn ^^