Die laatste tentamenweek

Vanmorgen had ik mijn eerste tentamen. En wat ging die slecht! Niet omdat hij zo moeilijk was of dat ik zoveel moest leren, maar gewoon omdat ik niet genoeg met mijn neus boven het leerwerk heb gehangen. De laatste tentamenweek van het tweede jaar is aangekomen en ik ben er helemaal klaar mee. Helaas staat er voor morgen en vrijdag nog een tentamen op de planning en het is toch wel verstandig om die te gaan halen.

Om even heel eerlijk te zijn, tentamenweken vind ik nog niet eens zo verschrikkelijk. De stof die ik leer ben ik al acht weken mee bezig en ik heb ook nog eens lekker wat dagen vrij. Nu ben ik ook wel wat verwend met tentamens. Ik heb dan toevallig deze week drie, maar het afgelopen jaar heb ik nog maar vier tentamens gehad 🙂 Maar helaas zijn deze laatste drie wel de moeilijkste van het hele schooljaar. Niet perse omdat de stof ingewikkelder is of dat ik meer moet leren, maar HET IS BIJNA VAKANTIE! Die concentratie is volledig verdwenen. Het is mooi weer, er is voetbal, er is volleybal en nog zoveel andere dingen dat dat leren gewoon onderaan de to do lijst staat.

Net als vorig jaar heb ik de moeilijkste module weer als laatste en dat is niet perse bevorderlijk voor goede cijfers. Die laatste weken werken niet meer echt mee en dan ben je er gewoon helemaal klaar mee. Maar als ik de tentamens deze week niet haal zit ik alsnog over twee week weer in die tentamenhal voor een herkansing. Dan is de vakantie nog verder weg.

Dus mijn leerpauze is nu voorbij. Ik duik weer in de wondere wereld van operations management, statistiek, aantekeningen en proeftoetsen. Ik hoef nog maar twee tentamens. De vakantie is nu zo dichtbij! Iedereen ook succes met het leren en maken van tentamens. Wij kunnen het!

 

Opgelucht

Het is voorbij. De tentamens zijn over. Het is klaar. Even niet meer studeren. Maar om nu te beschrijven hoe het gegaan is. Oei, dat is altijd gevaarlijk. Ik had vanmorgen het belangrijkste tentamen. Het was spannend, ik was zenuwachtig en de druk lag hoog want dat tentamen moet ik halen.

De uitslag heb ik pas over twee week. Dat worden twee hele lange weken. Maar hij ging goed en ik heb er vertrouwen in. Het moet me nu toch eigenlijk wel gelukt zijn. Ik heb mijn best gedaan en meer kunnen we er niet voor doen.

En dan nu? Ik denk Simsen, want dat wilde ik de hele week al 🙂

 

Spaanse grammatica rijtjes stampen

Het is alsof ik terug ben op de middelbare school. De volledige zondagmiddag zit ik aan de keukentafel te leren, grammaticale problemen op te lossen en proberen ezelsbruggetjes te bedenken omdat ik de stomme rijtjes niet kan onthouden.

Ik heb een pretérito imperfecto en een pretérito indefinido. Een imperativo en een subjuntivo. En ergens ook nog een pretérito perfecto en gerundio. Alle zes tijden hebben twee verschillende rijtjes en dat zijn dus 12 rijtjes om werkwoorden te vervoegen. Dan denk je dat je er bijna bent, maar…… Laten we de onregelmatige werkwoorden niet vergeten, want daar waren we vroeger ook al zo dol op.

Goed, overhoring tijd. Eindigde de imperfecto nou op een – ía – of was het toch die – é – bij de eerste vorm. Is het nu wel een onregelmatig werkwoord of moest ik deze nu juist regelmatig vervoegen. Bij welke tijd veranderde de woorden nu niet meer en bij welke juist wel? Ik zit tot mijn oren in de aantekeningen en ik heb het gevoel alsof ik door de rijtjes en uitzonderingen de weg niet meer naar huis kan vinden.

Het tentamen is morgen. Laat ik nog maar één keer overlezen. Wat is nu ook alweer het verschil tussen por en para? En waarom hebben die Spanjaarden twee verschillende werkwoorden voor – ik ben -? Dat heeft toch helemaal geen extra meerwaarde?

Nog heel even. Dan is het half negen op de maandagmorgen en mag ik 100 grammatica vragen gaan beantwoorden. De aantekeningen gaan vanavond onder mijn kussen. Daar geloofde we op de middelbare school namelijk ook zo goed in en vanavond zal ik het Vriendje nog eens vragen voor een overhoring. Ik moet en zal dit tentamen halen!

Als het dan gelukt is hoef ik nog geen afscheid te nemen van de Spaanse taal. Woensdag  zit ik nog een keer in de tentamenhal gebogen over teksten en de Spaanse cultuur en ook donderdag mag ik weer een plekje gaan zoeken in dezelfde hal. Voor een ander Spaans tentamen. Dat tentamen wat ik al drie keer heb gemaakt. Waar ik nog maar één kans voor heb. Het wordt nog even spannend dus.

Ik mag naar Finland!

Het grote nieuws is gisteren aangekomen! Ik kreeg het mailtje waar ik al zo lang op had gewacht en toch kwam het ongelofelijk plotseling. Ik mag heen. Het is goed gekeurd! Ik mag zomaar 20 weken studeren aan één van de grootste universiteit van Finland en ik heb er onwijs veel zin in!!

Het duurt nog een hele poos, want het is pas in februari 2015. Er zit nog een grote vakantie tussen. Ik ben nog niet eens klaar met mijn tweede jaar en eerst nog het moeilijkste van mijn derde jaar moet ik eerst nog overwinnen voordat ik in het vliegtuig zit naar een nieuw avontuur. Ik heb nog geen vakkenpakket gekozen, geen kamer en de officiële aanmelding is nog niet rond, maar ik wilde dit heerlijke nieuws toch even met jullie delen.

Ik houd jullie natuurlijk op de hoogte over alles en nog wat. Ik heb er zin in!

Industry Fair

Mensen in pak. Overal waar je maar kijkt. Studenten, docenten en mensen vanuit het bedrijfsleven. Allemaal bij elkaar gekomen om elkaar een fijn verhaal te verkopen. Studenten over zichzelf, docenten over de school en werkgevers over hun bedrijf. En dat allemaal onder het genot van gratis koffie. Wij hebben ons allemaal op ons best gekleed. Toekomstige collega’s zouden hier kunnen lopen. Maar eerst is het tijd voor koffie. Gratis koffie.

In witte blouses, blauwe of groene en zelfs in het roze. Een rechte stropdas, een scheve en één met streepjes. Paars is de kleur van de school, maar ook in rebels rood. Rokken in verschillende maten en lengtes waarvan je heel soms afvraagt of het niet iets te kort is. Glimmende panty’s, zwarte panty’s of met een kleine ladder. Alles is aanwezig op de Industry Fair.

Derdejaars studenten zenuwachtig, want vind ik hier mijn stage? Tweedejaars zitten zowat verveeld tijdens de bedrijfspresentatie. Het is verplicht. Ja, wij zijn heel erg gemotiveerd. Gelukkig is het ook gezellig. We zien er professioneel uit, voelen ons een tikkie belangrijk en dan ook nog gratis koffie?

Goed geregeld!

Tentamenstress

Over een half uur zit in de tentamenhal. Ik heb een heel belangrijk tentamen en ik ben zenuwachtig. Best wel erg zenuwachtig. Ik heb heel hard gestudeerd, maar toch ben ik nog niet zeker. De eerste keer had ik een 5,0 en de tweede keer een 5,1 dus ik moet het kunnen maar ergens knaagt het keihard dat het niet lukt. Het is een propedeuse tentamen en dat maakt de druk extra hoog.

En dan loopt natuurlijk op z’n dag alles verkeerd. Zoals ik al eerder vertelde is onze wasmachine kapot. Hij pompt soms wel af en soms niet. Vandaag is weer z’n dag dat ik al het water eruit moet laten lopen, want hij heeft geen zin meer. Dus zit ik weer met mijn afwasteiltje voor de wasmachine en nog maar een keer een was draaien. Ik wil graag een nieuwe huren, maar ik woon met meerdere mensen in huis en helaas is niet iedereen is het daarmee eens. Gelukkig zijn er ook momenten dat hij het wel doet, dus ik wil hem nog niet helemaal afschrijven.

Dan ga ik nu mijn schoenen aandoen en op de fiets stappen. Ben ik mooi vroeg bij de tentamenhal, maar beter te vroeg dan te laat. O en als je het je nog afvraagt, ja ik heb een tentamen op een zaterdag. 

Fijn weekend!

Een baalmoment

Helaas. Het was toch een doel van dit jaar eigenlijk. Iets waar ik toch behoorlijk dichtbij ben gekomen. Het mocht blijkbaar niet gebeuren. De vorige keer zat er ook iets meer druk achter, maar dit jaar had het ook zeker moeten lukken! Ik heb mezelf teleurgesteld, want toen heb ik het ook gered. Ben ik nu gewoon te laks geweest? Heb ik er niet hard genoeg voor gewerkt?

We proberen het volgend jaar gewoon weer. Het is stiekem wel heel erg vervelend dat ik net op drie punten na mijn propedeuse niet heb gehaald, maar ik geef niet op! Volgend jaar ga ik mijn Spaanse tentamen wel halen en verwelkom ik mijn propedeuse met open armen.

Dan maar in het tweede jaar.

De laatste loodjes

Voor de zoveelste keer zwerf ik rond op het internet. Onnodig Facebook berichtjes checken, de Facebook taal veranderen in Pirate Style. Everybody is a Cap’n en ik zie dat mijn neefje ‘Tied up wit’ [naam van zijn vriendin] is ‘. Wat leuk, maar niet als je vandaag een deadline hebt. En volgende week eigenlijk ook en die weken daarna nog meer. Waarom is mijn laatste module altijd het lastigste? Is het gewoon omdat je er geen zin meer in hebt? Hele grote kans! Of gewoon omdat ik het onderwerp vervelend vind? Marketing en Research: BLEEHHH!! Ik ben er gewoon klaar mee. Helaas heeft mijn module nog vijf weken plus een tentamenweek. Plus het feit dat ik voor mijn propedeuse nog twee vrije studiepunten tevoorschijn moet toveren, wat betekent dat ik nog zes dagen praktijk moet lopen.

Maarre…… daarna heb ik een hele lange vakantie waar ik heel lang van ga genieten! Op vakantie, werken, genieten van de zon – ja, die gaat nog komen –, genieten van mijn keileuke vrienden en vriendinnen, barbecueën, feestjes vieren. Ja, ik heb er zin in.

Maar tot het zo ver is eerst: een marketingplan schrijven, een research paper schrijven, een Spaans, Engels en Excel tentamen maken, twee studiepunten halen,  een voldoende halen voor de Hospitality Summit en ondertussen ook nog een beetje plezier hebben.

Nog heel even volhouden en dan heb ik mijn Propedeuse!

Tekeningen van de middelbare school

Opeens voelde ik het. Ik moest boven op de hoge kast in de kamer kijken. Misschien had ik daar mijn iPod wel opgelegd. Nou, mijn iPod is al drie week spoorloos verdwenen, maar wat ik wel vond waren mijn oude tekeningen van de middelbare school. Op de havo heb ik vijf jaar lang tekenen gehad. Natuurlijk de eerste drie jaar en daarna koos ik tekenen als examenvak. Het leek me leuk en in ieder geval een stuk beter dan aardrijkskunde of scheikunde. Tekenen is uiteindelijk een goede keuze geweest. Het was altijd heel gezellig, we waren altijd aan het kletsen en na acht week moesten we nog keihard werken om een tekening in elkaar te knutselen. Wat op het laatste moment ook altijd nog lukte ook nog. Nu heb ik in totaal meer tekeningen gemaakt in vijf jaar dan deze vijf tekeningen hierboven, maar dit zijn de enige die ik nog heb.

Dit was mijn allereerste tekening van de middelbare school. We moesten op het internet een plaatje zoeken van een teken figuur, die natekenen en inkleuren met verf. Ik kreeg er een 7,5 op en ik was best trots. Ik was 11 jaar. Dit was mijn eerste cijfer dat ik kreeg en dat was een 7,5. Ik was trots op mijn Nijntje. En ik heb hem niet eens overgetrokken, maar helemaal zelf getekend. Dat kan ik niet heel vaak zeggen. Hoe die groene vlek daar op zijn oor komt, weet ik alleen ook niet zo goed meer. Vergeef me, het is ook al acht jaar geleden.
Hier hebben we dansende tandenborstels. Ik geloof dat deze uit havo 4 komt. Ik heb alleen geen flauw idee wat de opdracht hier eigenlijk was. Ik kan het echt niet meer bedenken. En dat ik hier een voldoende op heb gekregen, dat was vast geen hoge.

 

De tweede examen opdracht was je tas natekenen. Ik had een rode Eastpack tas en nu ik daar zo eens over nadenk, heb ik dat detail helemaal vergeten. We moesten hem tekenen met bruin, wit en zwarte houtskool en het cijfer ben ik vergeten. Ik vind deze iets minder goed gelukt. Ik geloof dat ik ook niet z’n goed cijfer hierop had ontvangen.

 

De eerste examen opdracht: mijn eigen schoenen natekenen met grijs potlood. Ik kreeg er een 7,5 op en dit is voor mijn doen best goed gelukt 🙂 De veters vind ik goed gelukt.

Dit vind ik de mooiste tekening van alles wat ik eigenlijk in elkaar heb geknutseld. En dat is best wel een beetje jammer. Ik weet nog dat ik deze in twee dagen heb gemaakt, omdat het eerste idee niet lukte. Toen moest ik nog heel snel wat anders bedenken en hadden we vliegend fruit. Ik kreeg hier geloof ik een zeven voor.

Tekenen was in ieder geval niet mijn beste vak. Het was heel gezellig en heel leuk, maar de conclusie is: ik kan heel goed overtrekken.